ته چې لاړې
ته چې لاړې
ده ژؤند ډېرې سلسلې ختمي شؤې
نه اوس كؤم ستا انتظار هغسې
نه په پوله ناست سترګې په لار هغسې
نه مې وصال نصيب شؤ نه ستا مينه
زړه ليؤنئ دې لا ناقلار هغسې
زما هر سحربه ستا په نوم ؤو ګلئ
غرمه اؤ مازديګر مې ستاپه ؤو ګلئ
هرماښام به ستا ديدن ذما نصيب ؤو
ما په ناقلاره شپوكيې
زړه قلاركړې ستا په نوم ؤو ګلئ
ماخپل بيرنګه ژؤند
ستا ده مينې په رنګ باندې رنګ كړې ؤو
ما هر چا ته
بيا بيا زيرې ستا ده راتلو كړې ؤو
هيڅ نه پوهيږم ؤلې لاړې زورآؤره
ما ښو ژؤند هم ټول ستاپه نوم كړې ؤو
ته چې لاړې
ليؤنې اؤ ؤرك ؤرك ګرزمه له ڂانه
هيڅ نه پوهيږم چې په ڂان يم كه بېڂانه
ما ښو په هيره هم ته كله خفا كړې نه ؤې
اوس خفا مرؤر ګرزمه له ڂانه
ما چې وئيل به درته
ستا شونډې ، سترګې اؤ اننګي ذما دي
ستا ښكلي لاسونه اؤ زلفې ريشمي ذما دي
تا وئيل ذه ټوله ستا يم ليؤنيه ذما
نو بيا نن ؤلې
نن ؤلې تش دردونه اسؤيلي ذما دي
ستا ښوسودنه ؤو كله هم په ما خفګان دومره
نوبيادې ؤلې كړو جدا رانه خپل ڂان دومره
ذماپه اف باندې به ستا په زړه كيې درد كيدلو
نن دې څنګه راله څيرې كړو ګريؤان دومره
ته چې لاړې
ذما مينه، پښتو اؤ غيرت دې يؤړو
ذماژؤند اؤ حيا، ذما عزت دې يؤړو
ده جدائې سبب به هر چاته ذه څه اوؤايم
ذما ضميراؤ ذات ذما عصمت دې يؤړو
ته چې لاړې
ګرانې ډير خالي خالي شؤمه ذه
در په در شؤمه سؤالي شؤمه ذه
ده غم خزان مې ډيرپه ګرانه تير كړو
ده سترګوخلاص سم په سپرلي شؤمه ذه
ته چې لاړې
ده ژؤند ډېرې سلسلې ختمې شؤې
ؤرڂې ده ژؤند ذرې ذرې ختمې شؤې
چې فاصلې ؤې ده زړه طمعه مې ؤه عابده
اوس ښو ده سره فاصلې ختمې شؤې
ته چې لاړې
د ژؤند ډېرې سلسلې ختمي شؤې
ته چې لاړې
ده ژؤند ډېرې سلسلې ختمي شؤې
نه اوس كؤم ستا انتظار هغسې
نه په پوله ناست سترګې په لار هغسې
نه مې وصال نصيب شؤ نه ستا مينه
زړه ليؤنئ دې لا ناقلار هغسې
زما هر سحربه ستا په نوم ؤو ګلئ
غرمه اؤ مازديګر مې ستاپه ؤو ګلئ
هرماښام به ستا ديدن ذما نصيب ؤو
ما په ناقلاره شپوكيې
زړه قلاركړې ستا په نوم ؤو ګلئ
ماخپل بيرنګه ژؤند
ستا ده مينې په رنګ باندې رنګ كړې ؤو
ما هر چا ته
بيا بيا زيرې ستا ده راتلو كړې ؤو
هيڅ نه پوهيږم ؤلې لاړې زورآؤره
ما ښو ژؤند هم ټول ستاپه نوم كړې ؤو
ته چې لاړې
ليؤنې اؤ ؤرك ؤرك ګرزمه له ڂانه
هيڅ نه پوهيږم چې په ڂان يم كه بېڂانه
ما ښو په هيره هم ته كله خفا كړې نه ؤې
اوس خفا مرؤر ګرزمه له ڂانه
ما چې وئيل به درته
ستا شونډې ، سترګې اؤ اننګي ذما دي
ستا ښكلي لاسونه اؤ زلفې ريشمي ذما دي
تا وئيل ذه ټوله ستا يم ليؤنيه ذما
نو بيا نن ؤلې
نن ؤلې تش دردونه اسؤيلي ذما دي
ستا ښوسودنه ؤو كله هم په ما خفګان دومره
نوبيادې ؤلې كړو جدا رانه خپل ڂان دومره
ذماپه اف باندې به ستا په زړه كيې درد كيدلو
نن دې څنګه راله څيرې كړو ګريؤان دومره
ته چې لاړې
ذما مينه، پښتو اؤ غيرت دې يؤړو
ذماژؤند اؤ حيا، ذما عزت دې يؤړو
ده جدائې سبب به هر چاته ذه څه اوؤايم
ذما ضميراؤ ذات ذما عصمت دې يؤړو
ته چې لاړې
ګرانې ډير خالي خالي شؤمه ذه
در په در شؤمه سؤالي شؤمه ذه
ده غم خزان مې ډيرپه ګرانه تير كړو
ده سترګوخلاص سم په سپرلي شؤمه ذه
ته چې لاړې
ده ژؤند ډېرې سلسلې ختمې شؤې
ؤرڂې ده ژؤند ذرې ذرې ختمې شؤې
چې فاصلې ؤې ده زړه طمعه مې ؤه عابده
اوس ښو ده سره فاصلې ختمې شؤې
ته چې لاړې
د ژؤند ډېرې سلسلې ختمي شؤې
No comments:
Post a Comment